Przejdź do treści

PIEŚNI - VIDEO

Mojżesz i gorejący krzew - Dirk Bouts

Dirk Bouts – był jednym z najważniejszych niderlandzkich malarzy XV wieku, przedstawicielem tkz. szkoły flamandzkiej . 

Jeden z pierwszych  północnoeuropejskich malarzy stosujących perspektywę liniową. 

Do jego najważniejszych dzieł należą: 

Mojżesz i gorejący krzew
Pokłon Trzech Króli 
Ołtarz Eucharystii 
Tryptyk Ukrzyżowania 

Mojżesz i gorejący krzew 

To obraz , który łączy gotycki realizm z głęboką symboliką religijną  przedstawiający biblijną scenę z Księgi Wyjścia, gdzie Bóg objawia się Mojżeszowi w płonącym krzewie. To moment powołania Mojżesza do wyprowadzenia Izraelitów z Egiptu 

W tle obrazu widzimy Mojżesza zdejmującego sandały, co jest aktem szacunku wobec świętości miejsca, gdzie objawił się Bóg. 

Na pierwszym planie Mojżesz klęczy przed krzewem, z którego wyłania się postać Chrystusa. Krzew umieszczony jest centralnie , ale nie dominuje. Postać Chrystusa w aureoli jest typowa dla symboliki ikonografii średniowiecznej.

Scena ta symbolizuje obecność Boga oraz Jego świętość. Płonący krzew, który nie ulega spaleniu, jest metaforą boskiej obecności i mocy, a także symbolem wieczności i niezniszczalności. Obraz powstał w latach 1458-1464.

Edyta Górniak, O Miłości Wiekuista

Fragment Symfonii Miłosierdzia , której premiera odbyła się 26 kwietnia 2025 r. w Krakowie na Białych Morzach

Muzyka – Bartek Gliniak, Edyta Górniak, Paweł Tomaszewski
Słowa – Św. Faustyna Kowalska

Wykonawcy:

Edyta Górniak 
Paweł Tomaszewski – fortepian
Orkiestra Akademii Beethovenowskiej
Chór Filharmonii Krakowskiej
Dyrygent – Maciej Tomasiewicz

Scenariusz i reżyseria – Halina Przebinda
Współpraca reżyserska: Cypian Ziąbski
Pomysłodawca projektu – Jan Mrowca

Tekst:

Tu założyłeś tron Miłosierdzia Swego 
By cieszyć i wspomagać człowieka grzesznego,
Z otwartego Serca, jak ze zdroju czystego,
Płynie pociecha dla duszy i serca skruszonego.
Każesz malować obraz Swój Święty 
I odsłaniasz nam zdrój miłosierdzia niepojęty, 
Błogosławisz, kto się zbliży do Twych promieni,
A dusza czarna w śnieg się zamieni ,
O, wielka ta dusza, gdy wśród cierpienia, 
Stoi wiernie przy Bogu, 
I wśród, największych tęcz i burz, , 
Bo czysta miłość Boża słodzi jej dolę,
Każesz malować obraz Swój Święty ,
I odsłaniasz nam zdrój miłosierdzia niepojęty, 
Błogosławisz, kto się zbliży do Twych promieni,
A dusza czarna w śnieg się zamieni.

(Wybór tekstów pochodzących z  fragmentów Dzienniczka )